Elk vrouwentijdschrift schrijft voor een specifieke doelgroep en presenteert een bepaald imago van de vrouw. In het geval van de Nederlandse Glamour is dat bijvoorbeeld een vrouw die een carrière heeft, mode-bewust is maar die zeker niet perfect hoeft te zijn. De Nederlandse Viva heeft de rubriek Anybody, waarin doodgewone vrouwen naakt hun lichaam tonen. Alle lichaamstypes zijn er in te zien- dik, dun, appel, peer, zandloper, met littekens.

De rubriek Anybody in Viva. Foto is afkomstig van www.dooping.nl

In de dictatuur van de DDR was dat anders. Het Oost-Duitse modeblad Sibylle was bedoeld voor alle vrouwen- van tieners tot bejaarden. Het tijdschrift presenteerde de lezeressen het ideaalbeeld van de leidende partij de SED: de ‘Superfrau’ . Dit was, geheel conform het staatsbeleid, een vrouw die fulltime werkte, haar huishouden spic en span op orde had en er daarnaast ook nog eens piekfijn verzorgd uitzag, elegant was, haar kinderen goed verzorgde en ’s avonds nog even zelf het nieuwste model jurk zelf maakte (die was door de falende socialistische planeconomie immers nergens te koop) én nog altijd vrolijk was (hoewel de redactie niet altijd aan dat beeld voldeed). Dat het aan de staatsnorm voldeed was niet verrassend, aangezien het blad gecontroleerd werd door de Stasi (veiligheids- en inlichtingendienst van de DDR) en voordat het gedrukt en verspreid werd.

Foto’s in Sibylle, van Roger Melis

Dit vrouwbeeld was volgens de psychotherapeut Anette Simon algemeen in de DDR (waarschijnlijk met dank aan de indoctrinatie van de Stasi), maar de werkelijkheid zag er anders uit: in de DDR waren relatief veel geesteszieke vrouwen, wat mede veroorzaakt werd door de te hoge werkdruk. Boodschappen doen was bijvoorbeeld een nachtmerrie door de enorm lange wachttijden. Bovendien is de combinatie fulltime baan + gezin + huishouden sowieso al pittig. Overigens was die fulltime baan bijna nooit een baan op hoog niveau: carrière maken in de DDR was voor vrouwen moeilijk.

De redactie van Sibylle erkende dat de werkdruk erg hoog lag, en wijdde daarom een hele rubriek aan het thema ontspannen. Ontspanning was nodig om niet ziek te worden en om de hoge werkdruk aan te kunnen.  Opvallend was hierbij dat uitgebreid werd uitgelegd wat ontspannen precies inhield: dat wekte de suggestie dat de Oost-Duitse vrouwen niet wisten wat dat begrip nu precies betekende. Ook daaruit blijkt weer dat er een enorm hoge druk was om aan het ideaalbeeld te voldoen. Wat betreft het werken voldeden veel vrouwen aan de norm, maar hoe of het er binnenshuis altijd netjes uitzag en of de vrouwen zelf er altijd perfect uitzagen betwijfel ik… immers, een mens is ook wel eens moe of ziek. Geen mens is perfect- en dat hoeft ook niet.